গুগ্লিয়েলমো মাৰ্কোনিৰ জীৱনী আৰু শিক্ষাৰ মাত্ৰা।

 গুগ্লিয়েলমো মাৰ্কোনিঃ

গুগ্লিয়েলমো মাৰ্কোনি আছিল ইটালীৰ এজন উদ্ভাৱক আৰু বৈদ্যুতিক অভিযন্তা যি বেতাঁৰ দূৰসংযোগৰ অন্যতম অগ্ৰণী হিচাপে বহুলভাৱে স্বীকৃতি লাভ কৰিছে। ১৮৭৪ চনৰ ২৫ এপ্ৰিলত ইটালীৰ ব’ল’গনাত জন্মগ্ৰহণ কৰা তেখেতৰ মৃত্যু হৈছিল ১৯৩৭ চনৰ ২০ জুলাইত ৰোমত।

মাৰ্কনি ৰেডিঅ’ৰ বিকাশৰ বাবে বেছিকৈ পৰিচিত। ১৯ শতিকাৰ শেষৰ ফালে আৰু ২০ শতিকাৰ আৰম্ভণিতে তেওঁ দীৰ্ঘ দূৰত্বৰ ৰেডিঅ’ সংক্ৰমণৰ ওপৰত বিস্তৃত পৰীক্ষা-নিৰীক্ষা আৰু গৱেষণা কৰিছিল। ১৮৯৫ চনত তেওঁ ডেৰ মাইল দূৰত্বত প্ৰথমটো বেতাঁৰ সংকেত প্ৰেৰণ কৰে আৰু ১৯০১ চনত ইংলেণ্ডৰ কৰ্ণৱালৰ পলডুৰ পৰা কানাডাৰ নিউফাউণ্ডলেণ্ডৰ ছেইণ্ট জনছলৈ প্ৰথম ট্ৰেন্সআটলাণ্টিক ৰেডিঅ’ সংকেত সফলতাৰে প্ৰেৰণ কৰে।

মাৰ্কনিৰ অৱদানসমূহে দীৰ্ঘ দূৰত্বত বেতাঁৰ যোগাযোগ সক্ষম কৰি যোগাযোগত বৈপ্লৱিক পৰিৱৰ্তন আনিছিল। তেওঁৰ এই কামে আধুনিক ৰেডিঅ’, টেলিভিছন সম্প্ৰচাৰ আৰু আন বহুতো বেতাঁৰ যোগাযোগৰ ভেটি স্থাপন কৰিছিল যিবোৰৰ ওপৰত আজি আমি নিৰ্ভৰশীল। তেওঁৰ এই কৃতিত্বৰ স্বীকৃতি স্বৰূপে ১৯০৯ চনত মাৰ্কনিয়ে পদাৰ্থ বিজ্ঞানৰ নোবেল বঁটা লাভ কৰে আৰু ৰেডিঅ’ প্ৰযুক্তিৰ ক্ষেত্ৰত অৱদানৰ বাবে এই বঁটা লাভ কৰা প্ৰথমজন ব্যক্তি হিচাপে পৰিগণিত হয়।

গোটেই কেৰিয়াৰটোত মাৰ্কনিয়ে নিজৰ বেতাঁৰ টেলিগ্ৰাফী ব্যৱস্থাৰ উদ্ভাৱন আৰু উন্নতি অব্যাহত ৰাখিছিল। তেওঁ কেইবাটাও বেতাঁৰ যোগাযোগ কোম্পানী স্থাপন কৰি বেতাঁৰ প্ৰযুক্তিৰ বিকাশ আৰু বাণিজ্যিকীকৰণত উল্লেখযোগ্য ভূমিকা পালন কৰিছিল। যোগাযোগ প্ৰযুক্তিৰ ক্ষেত্ৰত এজন অগ্ৰণী ব্যক্তি হিচাপে তেওঁৰ উত্তৰাধিকাৰ বহুলভাৱে স্বীকৃতিপ্ৰাপ্ত।

গুগ্লিয়েলমো মাৰ্কোনি জীৱনী

গুগ্লিয়েলমো মাৰ্কোনি আছিল ইটালীৰ এজন উদ্ভাৱক আৰু বৈদ্যুতিক অভিযন্তা যি দীৰ্ঘ দূৰত্বৰ ৰেডিঅ’ সংক্ৰমণৰ পথ প্ৰদৰ্শক হিচাপে বহুলভাৱে স্বীকৃতি লাভ কৰিছে। ১৮৭৪ চনৰ ২৫ এপ্ৰিলত ইটালীৰ ব’ল’গনাত ইটালীৰ ধনী পৰিয়ালত জন্মগ্ৰহণ কৰিছিল। মাৰ্কনিৰ পিতৃ জিউচেপে মাৰ্কনি ইটালীৰ অভিজাত ব্যক্তি আছিল, আনহাতে মাতৃ এনি জেমছন আইৰিছ বংশৰ আছিল।

সৰুৰে পৰা মাৰ্কনীয়ে বিজ্ঞান আৰু প্ৰযুক্তিবিদ্যাৰ প্ৰতি তীব্ৰ আগ্ৰহ প্ৰদৰ্শন কৰিছিল। বিশেষকৈ বেতাঁৰ টেলিগ্ৰাফীৰ নতুনকৈ উত্থাপিত ক্ষেত্ৰখনক লৈ তেওঁ আকৰ্ষিত হৈছিল আৰু কিশোৰ কালত ৰেডিঅ’ তৰংগৰ পৰীক্ষা-নিৰীক্ষা কৰিছিল। মাৰ্কনিৰ পৰীক্ষাৰ ফলত তেওঁ বিদ্যুৎচুম্বকীয় তৰংগ ব্যৱহাৰ কৰি বেতাঁৰ যোগাযোগৰ ব্যৱস্থা গঢ়ি তুলিছিল, যিটোৱে ভৌতিক তাঁৰৰ প্ৰয়োজন নোহোৱাকৈ দীৰ্ঘ দূৰত্বলৈ সংকেত প্ৰেৰণ কৰিব পাৰে বুলি তেওঁৰ মতে।

১৮৯৪ চনত ২০ বছৰ বয়সত মাৰ্কনিয়ে আন্তৰিকতাৰে পৰীক্ষা-নিৰীক্ষা আৰম্ভ কৰে। ইটালীৰ পণ্টেকিঅ’ত তেওঁৰ পৰিয়ালৰ বাগিচাত তেওঁ এটা পৰীক্ষাগাৰ স্থাপন কৰিছিল আৰু তেওঁৰ বেতাঁৰ টেলিগ্ৰাফী ব্যৱস্থাৰ কাৰ্যক্ষমতা আৰু পৰিসৰ বৃদ্ধিৰ বাবে ব্যাপক পৰীক্ষা-নিৰীক্ষা চলাইছিল। তেওঁৰ প্ৰাৰম্ভিক পৰীক্ষাত হাৰ্টজিয়ান তৰংগ (বৰ্তমান ৰেডিঅ' তৰংগ নামেৰে জনাজাত) ব্যৱহাৰ কৰি কম দূৰত্বত সংকেত প্ৰেৰণ কৰাত গুৰুত্ব দিয়া হৈছিল।

১৮৯৫ চনত মাৰ্কনিয়ে প্ৰথম উল্লেখযোগ্য অগ্ৰগতি লাভ কৰে যেতিয়া তেওঁ ১.৫ মাইল দূৰত্বত বেতাঁৰ সংকেত সফলতাৰে প্ৰেৰণ কৰে। এই সফলতাত উৎসাহিত হৈ তেওঁ নিজৰ ব্যৱস্থাটো পৰিশোধন কৰি থাকিল আৰু বেতাঁৰ সংক্ৰমণৰ পৰিসৰ বৃদ্ধিৰ বাবে অধিক পৰীক্ষা-নিৰীক্ষা চলালে। ১৮৯৯ চনত মাৰ্ক’নিয়ে ইংৰাজী চেনেলৰ ওপৰেৰে ৩০ মাইলতকৈও অধিক দূৰত্বত বেতাঁৰ সংকেত প্ৰেৰণ কৰি এক ডাঙৰ মাইলৰ খুঁটি অৰ্জন কৰে।

মাৰ্কনিৰ আটাইতকৈ বিখ্যাত কৃতিত্ব আছিল ১৯০১ চনত যেতিয়া তেওঁ ইংলেণ্ডৰ কৰ্ণৱালৰ পলডুৰ পৰা কানাডাৰ নিউফাউণ্ডলেণ্ডৰ ছেইণ্ট জনছলৈ মৰ্চ ক'ডত "S" আখৰটো সফলতাৰে প্ৰেৰণ কৰিছিল। এই যুগান্তকাৰী কৃতিত্বই প্ৰথম ট্ৰেন্সআটলাণ্টিক ৰেডিঅ’ যোগাযোগৰ সূচনা কৰিছিল আৰু মাৰ্ক’নিয়ে বিশ্বব্যাপী খ্যাতি আৰু স্বীকৃতি কঢ়িয়াই আনিছিল।

তেওঁৰ সফলতাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি মাৰ্কনিয়ে ১৮৯৭ চনত মাৰ্কনি কোম্পানী স্থাপন কৰি নিজৰ বেতাঁৰ টেলিগ্ৰাফী ব্যৱস্থাটোক অধিক বিকশিত আৰু বাণিজ্যিকীকৰণ কৰে। বেতাঁৰ যোগাযোগৰ বিকাশত কোম্পানীটোৱে গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিছিল আৰু মাৰ্কনিৰ উদ্ভাৱনসমূহ সামৰিক আৰু অসামৰিক দুয়োটা প্ৰয়োগৰ বাবে দ্ৰুতভাৱে গ্ৰহণ কৰা হৈছিল।

বেতাঁৰ টেলিগ্ৰাফীলৈ আগবঢ়োৱা অৱদানৰ উপৰিও মাৰ্কনিয়ে ৰেডিঅ’ প্ৰযুক্তিৰ ক্ষেত্ৰত যথেষ্ট উন্নতি সাধন কৰে। তেওঁ "মাৰ্কনিৰ নিয়ম" উদ্ভাৱন কৰিছিল, যিয়ে সংক্ৰমণকাৰী এন্টেনাৰ উচ্চতা আৰু ৰেডিঅ' যোগাযোগৰ পৰিসৰৰ মাজত সম্পৰ্ক স্থাপন কৰিছিল। তেওঁ ৰেডিঅ’ ৰিচিভাৰ আৰু ট্ৰেন্সমিটাৰৰ বিভিন্ন উন্নতি সাধন কৰি ৰেডিঅ’ যোগাযোগ অধিক কাৰ্যক্ষম আৰু নিৰ্ভৰযোগ্য কৰি তুলিছিল।

গোটেই জীৱন মাৰ্কনীয়ে তেওঁৰ যুগান্তকাৰী কামৰ বাবে অসংখ্য বঁটা আৰু সন্মান লাভ কৰিছিল। ১৯০৯ চনত তেওঁ পদাৰ্থ বিজ্ঞানৰ নোবেল বঁটা লাভ কৰি ইটালীৰ প্ৰথমজন নোবেল বঁটা বিজয়ী হয়। মাৰ্কনীয়ে ফ্ৰেংকলিন ইনষ্টিটিউটৰ ইলিয়ট ক্ৰেছন পদক আৰু ৰয়েল ছ’চাইটি অৱ আৰ্টছৰ পৰা এলবাৰ্ট পদকও লাভ কৰে।

গুগ্লিয়েলমো মাৰ্ক’নিয়ে তেওঁৰ সমগ্ৰ কেৰিয়াৰত বেতাঁৰ যোগাযোগৰ ওপৰত কাম কৰি থাকিল, তেওঁৰ প্ৰযুক্তিগত কৃতিত্ব সম্প্ৰসাৰণ কৰিলে আৰু ইয়াক ব্যাপকভাৱে গ্ৰহণ কৰাৰ পোষকতা কৰিলে। আধুনিক বেতাঁৰ যোগাযোগৰ পিতৃ হিচাপে স্থায়ী উত্তৰাধিকাৰ এৰি ১৯৩৭ চনৰ ২০ জুলাইত ইটালীৰ ৰোমত তেওঁৰ মৃত্যু হয়। তেওঁৰ উদ্ভাৱন আৰু অগ্ৰণী মনোভাৱে আধুনিক ৰেডিঅ’, টেলিভিছন আৰু অন্যান্য ধৰণৰ বেতাঁৰ যোগাযোগৰ বিকাশৰ ভেটি স্থাপন কৰিছিল যিবোৰ আজি আমাৰ জীৱনৰ অবিচ্ছেদ্য অংগ।

গুগ্লিয়েলমো মাৰ্কনিৰ পাৰিবাৰিক পটভূমি

১৮৭৪ চনৰ ২৫ এপ্ৰিলত ইটালীৰ ব’ল’গনাত জন্মগ্ৰহণ কৰা গুগ্লিয়েলমো মাৰ্ক’নি বিজ্ঞান আৰু অভিযান্ত্ৰিক বিজ্ঞানৰ পটভূমি থকা এটা পৰিয়ালৰ পৰা আহিছিল। তেওঁৰ পিতৃ জিউচেপে মাৰ্কনি ইটালীৰ এজন অভিজাত আৰু মাটিৰ মালিক আছিল, আনহাতে মাতৃ এনি জেমছন আছিল স্কটিছ হুইস্কি ডিষ্টিলাৰ এজন সফল এণ্ড্ৰু জেমছনৰ কন্যা।

যদিও মাৰ্কনিৰ পৰিয়ালৰ টেলিকমিউনিকেচনৰ ক্ষেত্ৰত কোনো প্ৰত্যক্ষ জড়িত নাছিল, তথাপিও তেওঁৰ পিতৃ-মাতৃয়ে তেওঁৰ আগ্ৰহৰ প্ৰতি সহায় কৰিছিল আৰু তেওঁৰ বৈজ্ঞানিক প্ৰচেষ্টাক আগুৱাই নিবলৈ সম্পদৰ ব্যৱস্থা কৰিছিল। মাৰ্কনিৰ বেতাঁৰ যোগাযোগৰ প্ৰতি আগ্ৰহ কিশোৰ বয়সত গঢ় লৈ উঠিছিল যেতিয়া তেওঁ ৰেডিঅ’ তৰংগৰ সৈতে পৰীক্ষা-নিৰীক্ষা কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল।

মন কৰিবলগীয়া যে গুগ্লিয়েলমো মাৰ্কোনীক প্ৰায়ে "বেতাঁৰ যোগাযোগৰ পিতৃ" বা "ৰেডিঅ'ৰ পিতৃ" বুলি কোৱা হয়। ৰেডিঅ’ সংক্ৰমণৰ ব্যৱহাৰিক ৰূপায়ণৰ উদ্ভাৱন আৰু বিকাশৰ বাবে তেওঁক কৃতিত্ব দিয়া হয়, যিয়ে দূৰসংযোগৰ ক্ষেত্ৰখনত উল্লেখযোগ্য অৱদান আগবঢ়ায়। তেওঁৰ এই কামে আধুনিক বেতাঁৰ যোগাযোগ ব্যৱস্থাৰ ভেটি স্থাপন কৰিছিল আৰু দীৰ্ঘ দূৰত্বৰ যোগাযোগত বৈপ্লৱিক পৰিৱৰ্তন আনিছিল।

মাৰ্কনিৰ এই সাফল্যই তেওঁক আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় স্বীকৃতি প্ৰদান কৰে আৰু ১৯০৯ চনত পদাৰ্থ বিজ্ঞানৰ নোবেল বঁটাকে ধৰি তেওঁ গোটেই জীৱন অসংখ্য বঁটা আৰু সন্মান লাভ কৰে, যাৰ ফলত তেওঁ প্ৰথমজন ইটালীৰ নোবেল বঁটা বিজয়ী হয়। বেতাঁৰ যোগাযোগৰ ক্ষেত্ৰখনত তেওঁৰ কাম আৰু অৱদানে বিশ্বত গভীৰ প্ৰভাৱ পেলাইছে, আমি ইজনে সিজনৰ লগত যোগাযোগ আৰু সংযোগৰ ধৰণক গঢ় দিছে।

শিক্ষাৰ আৰম্ভণি আৰু শেষ

১৮৭৪ চনৰ ২৫ এপ্ৰিলত ইটালীৰ ব’ল’গনাত জন্মগ্ৰহণ কৰা গুগ্লিয়েলমো মাৰ্কোনি আছিল বেতাঁৰ দূৰসংযোগৰ ক্ষেত্ৰত অগ্ৰণী কামৰ বাবে পৰিচিত ইটালীৰ এজন উদ্ভাৱক আৰু বৈদ্যুতিক অভিযন্তা। তেওঁৰ শিক্ষা যাত্ৰাৰ এক আভাস ইয়াত দিয়া হ'ল:

1. প্ৰাথমিক শিক্ষাঃ মাৰ্কনিৰ শিক্ষা ঘৰতে আৰম্ভ হৈছিল আইৰিছ মাতৃ এনি জেমছনৰ তত্বাৱধানত। তাই তেওঁক ইংৰাজী শিকাইছিল, যিটো পিছলৈ তেওঁৰ আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় যোগাযোগৰ কামৰ বাবে অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ বুলি প্ৰমাণিত হৈছিল।
2. ব্যক্তিগত বিদ্যালয়ঃ ১২ বছৰ বয়সত মাৰ্ক’নীক ইটালীৰ লিভৰ্নোৰ লিভৰ্নো টেকনিকেল ইনষ্টিটিউটলৈ প্ৰেৰণ কৰা হয়। তেওঁ পদাৰ্থ বিজ্ঞান, গণিত, ৰসায়ন বিজ্ঞান অধ্যয়ন কৰি তেওঁৰ বৈজ্ঞানিক সাধনাৰ ভেটি স্থাপন কৰিছিল।
3. স্বতন্ত্ৰ অধ্যয়নঃ মাৰ্কনি এজন স্বতন্ত্ৰ শিক্ষাৰ্থী আছিল আৰু তেওঁৰ বহু সময় নিজাববীয়াকৈ পৰীক্ষা-নিৰীক্ষা চলাইছিল আৰু বিদ্যুৎ আৰু টেলিগ্ৰাফীৰ ক্ষেত্ৰসমূহ অন্বেষণ কৰিছিল। তেওঁ জেমছ ক্লাৰ্ক মেক্সৱেল আৰু হাইনৰিখ হাৰ্টজৰ দৰে প্ৰখ্যাত বিজ্ঞানী আৰু উদ্ভাৱকৰ ৰচনাসমূহৰ বিষয়ে বিস্তৃতভাৱে অধ্যয়ন কৰিছিল।
4. বোলোনা বিশ্ববিদ্যালয়ঃ ১৮৯৫ চনত ২১ বছৰ বয়সত মাৰ্ক’নিয়ে ব’ল’গনা বিশ্ববিদ্যালয়ত নামভৰ্তি কৰে আৰু তাৰ পৰাই তেওঁ পদাৰ্থ বিজ্ঞানৰ অধিক অধ্যয়ন কৰে। কিন্তু তেওঁৰ শৈক্ষিক সাধনাই পিছৰ আসন ল’লে কাৰণ তেওঁ নিজৰ বেছিভাগ সময় বেতাঁৰ টেলিগ্ৰাফীৰ পৰীক্ষা-নিৰীক্ষাৰ বাবে উৎসৰ্গা কৰিছিল।
5. স্বতন্ত্ৰ গৱেষণাঃ বিশ্ববিদ্যালয়ৰ ছাত্ৰ হৈ থকাৰ সময়তে মাৰ্কনীয়ে বেতাঁৰ টেলিগ্ৰাফী প্ৰযুক্তি বিকাশৰ বাবে পৰীক্ষা-নিৰীক্ষা চলাবলৈ আৰম্ভ কৰে। ইটালীৰ পণ্টেকিঅ’ত থকা পৰিয়ালৰ ভিলাত তেওঁ এটা পৰীক্ষাগাৰ স্থাপন কৰিছিল, য’ত তেওঁ নিজৰ বেতাঁৰ যোগাযোগ ব্যৱস্থাটো পৰিশোধন কৰাৰ বাবে অক্লান্তভাৱে কাম কৰিছিল।
6. পেটেণ্ট আৰু স্বীকৃতিঃ ১৮৯৬ চনত মাৰ্ক’নিয়ে তেওঁৰ বেতাঁৰ টেলিগ্ৰাফী ব্যৱস্থাৰ পেটেণ্ট লাভ কৰে। তেওঁৰ এই অভিনৱ কৰ্মই বিজ্ঞান সমাজৰ দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰাৰ লগতে বিভিন্ন সংগঠন আৰু চৰকাৰৰ পৰা স্বীকৃতি লাভ কৰে।
7. অবিৰত পৰীক্ষা আৰু উদ্ভাৱনঃ মাৰ্কনিয়ে নিজৰ বেতাঁৰ টেলিগ্ৰাফী ব্যৱস্থাটোক পৰিশোধন আৰু উন্নত কৰি থাকিল, ইয়াৰ পৰিসৰ বৃদ্ধি কৰিলে আৰু ইয়াৰ কাৰ্যক্ষমতা বৃদ্ধি কৰিলে। তেওঁ জলভাগৰ মাজেৰে দীৰ্ঘ দূৰত্বৰ সংক্ৰমণকে ধৰি বহুতো পৰীক্ষা চলাইছিল, যিয়ে সামুদ্ৰিক প্ৰয়োগৰ বাবে বেতাঁৰ যোগাযোগৰ সম্ভাৱনা প্ৰদৰ্শন কৰিছিল।
8. কোম্পানী স্থাপনঃ মাৰ্কনীয়ে তেওঁৰ বেতাঁৰ টেলিগ্ৰাফী ব্যৱস্থাটো বিকশিত আৰু বাণিজ্যিকীকৰণৰ বাবে কেইবাটাও কোম্পানী স্থাপন কৰিছিল। ইয়াৰে আটাইতকৈ উল্লেখযোগ্য আছিল ১৮৯৭ চনত প্ৰতিষ্ঠা হোৱা মাৰ্কনি বেতাঁৰ টেলিগ্ৰাফ কোম্পানী, যিয়ে বিশ্বজুৰি বেতাঁৰ যোগাযোগৰ বিকাশত উল্লেখযোগ্য ভূমিকা পালন কৰিছিল।

মন কৰিবলগীয়া যে মাৰ্কনিৰ শিক্ষা কেৱল আনুষ্ঠানিক প্ৰতিষ্ঠানত সীমাবদ্ধ নাছিল বৰঞ্চ ইয়াত বিস্তৃত আত্ম-অধ্যয়ন আৰু ব্যৱহাৰিক পৰীক্ষা-নিৰীক্ষাও আছিল। তেওঁৰ জ্ঞানৰ অদম্য সাধনা আৰু তেওঁৰ যুগান্তকাৰী উদ্ভাৱনে দীৰ্ঘ দূৰত্বৰ যোগাযোগত বৈপ্লৱিক পৰিৱৰ্তন আনিছিল আৰু আধুনিক বেতাঁৰ প্ৰযুক্তিৰ বিকাশৰ ভেটি স্থাপন কৰিছিল।

গুগ্লিয়েলমো মাৰ্কনিৰ মৃত্যু

১৯৩৭ চনৰ ২০ জুলাইত ৬৩ বছৰ বয়সত ইটালীৰ উদ্ভাৱক তথা বৈদ্যুতিক অভিযন্তা গুগ্লিয়েলমো মাৰ্কোনিৰ মৃত্যু হয়। ইটালীৰ ৰোমত তেওঁৰ মৃত্যু হয়। তেওঁৰ মৃত্যুৰ কাৰণ আছিল হাৰ্ট এটেকৰ ফলত হোৱা ধাৰাবাহিক জটিলতা। মাৰ্কনিৰ হৃদযন্ত্ৰৰ সমস্যাৰ ইতিহাস আছিল আৰু সময়ৰ লগে লগে তেওঁৰ অৱস্থা বেয়া হৈ আহিছিল যেতিয়ালৈকে শেষত ইয়াৰ ফলত তেওঁৰ মৃত্যু হৈছিল।

সামৰণিত,

বিখ্যাত উদ্ভাৱক আৰু বৈদ্যুতিক অভিযন্তা গুগ্লিয়েলমো মাৰ্কোনিয়ে ১৯৩৭ চনৰ ২০ জুলাইত ৬৩ বছৰ বয়সত অকাল মৃত্যুৰ সন্মুখীন হয়।ইটালীৰ ৰোমত তেওঁৰ মৃত্যু হয় আৰু হাৰ্ট এটেকৰ ফলত হোৱা জটিলতাৰ বাবেই তেওঁৰ মৃত্যু হয়। বেতাঁৰ টেলিগ্ৰাফী আৰু ৰেডিঅ’ যোগাযোগৰ বিকাশত মাৰ্ক’নিৰ উল্লেখযোগ্য অৱদানে দূৰসংযোগৰ ক্ষেত্ৰত এক অমলিন চিন ৰাখিছিল। দুৰ্ভাগ্যজনক আৰু অকাল মৃত্যুৰ পিছতো বেতাঁৰ প্ৰযুক্তিৰ পথ প্ৰদৰ্শক হিচাপে মাৰ্কনিৰ উত্তৰাধিকাৰে আজি আমি বাস কৰা পৃথিৱীখনক প্ৰভাৱিত আৰু গঢ় দি আহিছে।